Rozdział 11 : Prawda.

Harry głaskał mnie po twarzy. Obudziliśmy się już wcześniej, ale jakoś nie mieliśmy ochoty wstawać. Hazza delikatnie musnął moje usta, na co ja odpowiedziałam mu zachłannym pocałunkiem. Zaczęliśmy się całować. Nasze języki tańczyły w namiętnym tańcu. Mało brakowało, a powtórzylibyśmy sytuację z wczoraj wieczorem. Mało brakowało, ponieważ do pokoju wparował mój braciszek krzycząc :

- POBUDKA! – z wielkim bananem na ryjku, który znikł tak szybko na nasz widok, jak się pojawił.

No to pięknie. – pomyślałam sobie. Zrobiłam się cała czerwona i zakryłam się kołdrą. Harry zrobił to samo.

- Macie 5 minut na ubranie się! – krzyknął poważnym tonem Louis i wyszedł z pomieszczenia.

W ciszy ubraliśmy się usiedliśmy na łóżku.

- Będzie kazanie. – odezwałam się pierwsza, przerywając ciszę.

- I to jakie… - przytaknął mi.

Siedzieliśmy i wpatrywaliśmy się w drzwi. Nagle klamka się poruszyła, a w progu naszego pokoju stanął Lou.

- Czy wy jesteście poważni?! – zaczął się wydzierać. – Wiedziałem, że zostawianie was samych będzie miało fatalne skutki!

- Louis przecież nic się nie stało.. – odezwałam się niepewnie.

- Nic się nie stało?! Czy Ty w ogóle siebie słyszysz? – zapytał mnie. – A Ty nie lepszy. Jak mogłeś zrobić to z moją siostrą?! – zwrócił się do Hazzy, który siedział i wpatrywał się w podłogę.

Nastała krępująca cisza, ale kochany braciszek nie skończył jeszcze swojego kazania..

- Zabezpieczyliście się przynajmniej? – zapytał, tym razem łagodniejszym tonem.

Z Haroldem tylko spuściliśmy głowy w dół.

- A co będzie jak będziesz w ciąży?! – znowu zaczął krzyczeć. – Boże, co za dzieciaki!

- Przecież nie będę, Lou nie dramatyzuj.

- Nie dramatyzuj?! Rose, miałem Cię pilnować, rozumiesz? PILONOWAĆ! Obiecałem to mamie. Tymczasem, mój najlepszy kumpel się z Tobą.. – nie dokończył. – W głowie mi się nie mieści, że się nawet nie zabezpieczyliście.

- Przecież każdy wiedział, że jesteśmy razem… - powiedziałam i odwróciłam wzrok w drugą stronę.

- Ale nikt nie wiedział, że od razu będziecie uprawiali sex! – po raz kolejny podniósł głos.- Lepiej się módlcie, żebyś nie była w ciąży.

- Nie będzie. – w końcu przemówił Harry. – Zobaczysz, że nie będzie. – złapał mnie za rękę, w końcu poczułam jego wsparcie..

- Mam nadzieję. – odpowiedział prawie wychodząc. – A i jeszcze jedno! Przenosicie się do naszego pokoju, dzisiaj. – powiedział stanowczo, więc nawet nie chcieliśmy protestować.

Kiedy wyszedł z pokoju, Hazza przytulił mnie do siebie. W moich oczach stanęły łzy.

- Harry… A co jeśli on ma rację… Jeśli zajdę w ciążę. – zapytałam.

- Nie ma. – odpowiedział mocniej mnie przytulając. – Nawet jeśli, jesteśmy razem i to jest najważniejsze. – pocałował mnie w głowę. – Kocham Cię. – szepnął mi do ucha.

- Ja Ciebie też. – odpowiedziałam delikatnie całując jego usta.

- Chodź idziemy na śniadanie. – powiedział, po czym poszliśmy do restauracji, która znajdowała się w hotelu.

*** Z perspektywy Louisa ***

Jak mogłem być tak głupi i zostawiać ich samych razem na noc?! Nie mogłem sobie tego darować. Jeszcze się gówniarze nie zabezpieczyli! Boże… Oczywiście gołąbeczki przyszli razem na śniadanie. Miałem ochotę przywalić Harremu, w końcu jest starszy i powinien myśleć bardziej. Powstrzymałem się jednak, ponieważ to mój przyjaciel, po za tym z tego co widzę to ją kocha… Oby mu się nie odwidziało. Po śniadaniu mieliśmy spotkać się z Johnem. W tym czasie Destiny z Rose poszły przenieść rzeczy jej i Hazzy do naszego pokoju. Menager miał nam do przekazania parę spraw, między innymi, że zagramy koncert charytatywny, jutro i pojutrze mamy znowu jakiś wywiad i takie tam ogólne sprawy, na koniec kazał zostać chłopakowi mojej siostry. Nas natomiast wyprosił. Ciekawość zżerała mnie dlaczego właśnie jego zostawił, więc postanowiłem być trochę niegrzeczny i podsłuchałem ich rozmowę.

- Łoo. Chłopie pośpieszyłeś się. Miałeś tydzień, z tego co opowiadali chłopacy wystarczył Ci jeden dzień. Gratuluję. – odezwał się John.

- Zamknij się. – Harry zmroził go spojrzeniem.

- Bez nerwów, bez nerwów. – uspokajał go. – Swoją drogą ślicznie razem wyglądacie. – zaśmiał się. – Gratuluję po raz kolejny, a teraz lecę.- już prawie otwierał drzwi. - A i pamiętaj jeszcze, żeby częęęsto pokazywać się kamerom. – dodał i wyszedł z pomieszczenia.

W tym momencie wszystko we mnie buzowało. Doszło do mnie, że tak naprawdę Harry jej nie kochał, że zrobił sobie z niej jakiś zakład czy cokolwiek to było. Byłem wkurzony. Wbiegłem do pokoju i walnąłem z całej siły Harolda w twarz. Z jego nosa szybko pociekł strumień krwi.

- Ty świnio! – krzyczałem. – Jak mogłeś?!

- Louis daj mi się wytłumaczyć.. – zaczął.

- Naprawdę nie chcę tego słuchać. Jesteś skończonym kretynem.

- Proszę Cię.. Wysłuchaj mnie. – błagał.

Nie wiem dlaczego, ale zgodziłem się.

*** Z perspektywy Rose ***

- Musiałem to zrobić. – Harry zaciekawił mnie tymi słowami, kiedy szłam korytarzem.

Postanowiłam podsłuchać rozmowę jego z moim bratem. Wiem, to niegrzeczne, ale moja ciekawość wzięła górę. Stanęłam przy drzwiach, które były lekko uchylone.

- Pomyślałeś chociaż, co ona poczuje jak się dowie?! – zapytał wrogo Louis.

- John mi kazał. Zrozum, nie miałem innego wyjścia. Rose o niczym się nie dowie. – tłumaczył się.

- Ona jest moją siostrą, nie umiem jej oszukiwać, więc albo sam powiesz jej o tym, że wasz związek to jedno wielkie kłamstwo, albo zrobię to ja.

Kłamstwo? Czyli to wszystko było ściemą? W moich oczach momentalnie pojawiły się łzy. Nie wiedziałam co robić… Pchnęłam drzwi i wybiegłam z hotelu. Słyszałam za sobą krzyki Louisa i Harrego. Odwróciłam się i zobaczyłam rozpędzony samochód. Ostatnim co usłyszałam, był pisk opon. Poczułam przeszywający moje ciało ból… 

___________________________________________

Mamy nadzieję, że rozdział się spodobał. Za wszelkie błędy i brak przecinków przepraszamy.. 

Oraz za to, że rozdział jest tak późno, ale niestety cierpimy na brak weny ;< . 

+ Prosimy o więcej głosów, ponieważ nie prowadzimy :(. Jeśli moglibyście, to poproście znajomych, żeby zagłosowali.. Tak więc http://onedirection.pl/ i http://stole-my-heart1d.blogspot.com/ . Z góry dziękujemy ♥. 

+ Następny rozdział = 40 komentarzy ;)). 

 Kochamy was i do następnego :*.